රත්නායක නැන්දාට අවුරුදු 50ක් විතර.ඒ මාමා නැතිවුනේ කොලඹ සයිට් එක්කදි පලන්චියෙන් වැටිලා..එයාගෙ අර්ථසාධක සල්ලි ගන්ඩ කම්කරු කාර්‍යාලෙට යන්ඩ නාරාහේන්පිටට එක්කං ඇවිත් ඒ වැඩ ටික කරලා දෙන්ඩ කියලා ගෙදරින් කෝල් කරලා කියනකොට මම ආසිරි එකේ වැඩ. අකමැත්තෙං උනත් නිවාඩුවක් දැම්මා. කොටුවට ගිහිං රත්නායක නැන්දව එක්කං ඇවිත් ඒ වැඩ ටික ඉවර වෙනකොට හවස 2ට විතර ඇති.

ආපහු ගෙදර යන්ඩ 103ක නැගලා කොටුවට එන්ඩ අපි දෙන්නම බස් එකට නැගලා ඉද ගත්තෙ ශීට් දෙකක..එයා මට ඉස්සරහිං ශීට් එකේ. මම පිටිපස්සෙ..ජනේලේ ගාව ශීට් එක මට හම්බුනා..මට ඉස්සරහිං හිටපු රත්නායක නැන්දාට මෙහා පැත්තේ වාඩිවෙලා හිටපු ගෑනු ලමයාට පොඩි ටච් එකක් දාන්ඩ මට ආසාවක් හිතුන හින්දා ශීට් එකයි ජනේලේයි අතරිං අත දැම්මා..යන්තමට කිහිල්ල ලගින් මගෙ අත එයාගෙ ඇගේ වැදෙනවත් එක්කම ගැනු ලමයා ඒකට අකමැත්තෙන් වගේ ඉස්සරහට නැමිලා මං දිහා බලනවා රත්නායක නැන්දා දැක්කා..මට හෙන අවුල්..ඒත් මං එහෙම දෙයක් වුනේ නැති ගානට එහෙම්ම හිටියා..ගෑණු ලමයට අවු 25ක් විතර.කොහොම වුණත් එයා බොරැල්ලෙන් බහින්ඩ ශීට් එකෙං නැගිටලා ඉස්සරහට ගියා..නෝන්ඩිය විතරයි ..ඒත් දැම්ම අත ගන්ඩ විදියක් නෑ.රත්නායක නැන්දට ඒක නෝමල් මං යන විදිය කියලා පෙන්නන්ඩ ඕනේ.නැත්තං මං ගැන මොනවා හිතයිද.

                      අර ගෑනු ලමයා බැහැල යද්දි මට රවා ගෙන වගේ බැහලා ගියේ..ඒකත් නැන්දා දැක්කා.නොදැක්කා වගේ හිටියා කියලා මං දැක්කා.ඊට පස්සේ එයා ජනේලේ ගාව ශීට් එක පැත්තට රූට ගෙන වගේ ඇවිත් හරි බරි ගැහුණා.ඒත් එක්කම එයාගෙ කිහිල්ල ගාවට මගෙ අත සෙට් වුණා.නැන්ද නම් ඒක ගනං ගත්තේ නෑ..මමත් ලැජ්ජාව වහ ගන්ඩත් එක්ක එහෙම්මම හිටියා. බස් එක බොරැල්ලේ සෑහෙන වෙලාවක් නවත්තලා.නැන්දා ගාවින් වයසක මනුස්සයෙක් වාඩි වෙද්දි එයා ආයෙම එයාට ඉඩ දෙන්න තව ටිකක් ජනේලේ පැත්තට වුනේ ටිකක් ශීට් එකෙන් නැගිටලා වගේ.එයා ඉද ගෙන හේත්තු වෙනකොට එයාගේ කිහිල්ල අස්සට මගෙ අත ඉස්සෙල්ලට වඩා ගිහිං.ඒක එයා කරේ හිතලද මන්දා.

                        අඩි හතර හමාරක් විතර උස නැන්දා ගොඩක් මහත නෑ..ගොඩක් කෙට්ටුත් නෑ. ඇදං ඇවිත් තිබුණ දිග ස්කර්ට් එකට පුක එච්චරම පේන්නෑ..හැබැයි රවුං..ලොකුයි..ඉන තිස් හය විතර. ඉනෙන් පල්ලෙහා ලොකුයි. මේවා ඔලුවට එනවත් එක්කම මන් මගෙ ඇගිලි දිග ඇරියා..හිමීට.බස් එක තාම නවත්තලා.එක පාරටම නොවුනත් එයා එයාගේ වම් අත ලිහිල් කරා. මගේ ඇගිලි එයාගේ කිහිල්ල අස්සෙන් යවන්න ලේසි වෙන්න වගේ.